Uit een hoger beroep is naar voren gekomen dat twee daders van de beruchte diamantroof op Schiphol in 2005 een deel van de opbrengst vergokt hebben in het casino. Hoewel de daders in de getuigenis ook claimden diamanten in het casino verkregen te hebben, achtte de rechtbank dit ongeloofwaardig.
In de rechtbank in Amsterdam verklaarde een van de verdachte het volgende:
“[verdachte] vroeg ons of wij ons een beeld konden vormen van een tafel vol met de opbrengst van de overval op Schiphol, zoals hij zelf gezien had destijds. En, zo voegde hij eraan toe, dat was niet de gehele opbrengst. Er was nog meer. Waar dit allemaal gebleven was, wist [verdachte] niet, zei hij en voegde er aan toe dat die zware gasten hadden het er volgens de verhalen wel van genomen hadden. Zo zou er een huis in of nabij Barcelona gebouwd zijn, staken zij het nodige in hun neus en verbrasten een deel in het casino.”
In de rechtbank verklaarde de verdachte bovendien dat er in een niet nader genoemd casino diamanten werden uitgewisseld. Daarover zei de rechtbank het volgende:
“Dat [verdachte] deze diamanten en bescheiden van iemand in het casino heeft ontvangen, zoals ook in zijn al eerder genoemde schriftelijke verklaring bij de rechtbank staat, maar in het geheel niet is onderbouwd, is naar het oordeel van het hof ongeloofwaardig.”
De diamantroof
De diamantroof is een van de meest beruchte overvallen die in ons land bekend is. Op 25 februari 2005 werd er voor $72 miljoen aan edelstenen gestolen terwijl er een vrachtvliegtuig werd ingeladen. Dit maakt het de grootste roof overval in de geschiedenis. Lange tijd leek het erop dat het een onopgeloste zaak ging worden, totdat er in 2017 een doorbraak geforceerd werd.
De Koninklijke Marechaussee hield in 2005 en 2006 verschillende verdachten aan, maar er werd telkens te weinig bewijs verzameld om daadwerkelijk tot vervolging over te gaan. Pas na 8 jaar kwam er een nieuwe aanwijzing binnen. In verband met deze nieuwe aanwijzing werd een eerdere verdachte opgepakt.
Ook een medewerker van KLM werd verdacht van betrokkenheid bij de zaak. Hierop besloot de recherche undercover-agenten in te zetten, die na verloop van tijd dichter bij de KLM-medewerkers wisten te komen. Tegenover dezelfde agenten biechtte hij niet alleen zijn betrokkenheid op, maar noemde hij ook namen van andere betrokkenen.
In eerdere uitspraken oordeelde het hof dat het undercover traject op een rechtmatige manier was verlopen, waardoor ook de opgelegde straffen wettelijk waren. De verdachten werden daarom veroordeeld voor de roof, maar er kon geen sluitend bewijs gevonden worden dat beide verdachten zich ook schuldig maakte aan het witwassen van geld.
